Osiedle Kolorowe wybudowane zostało w latach 1959-1961 na obszarze dawnej wsi Czyżyny, która w 1941 roku została włączona w obręb Krakowa. Pojedyncze  budynki mieszkalne z okresu międzywojennego zachowały się w części osiedla od strony Ronda Czyżyńskiego.

Osiedle Kolorowe od wschodu graniczy z Osiedlem Handlowym (rozdziela je ul. M. Boruty-Spiechowicza), od południa (przez al. Jana Pawła II) z Zakładami Tytoniowymi Philip Morris, od zachodu z Centrum Handlowym „Nowe Czyżyny” (ul. Bieńczycka), natomiast od północy (poprzez park) z Osiedlem Spółdzielczym.

Pierwotny projekt Nowej Huty opracowany przez zespól urbanistów Miastoporojektu Kraków pod kierunkiem inż. Tadeusza Ptaszyckiego podzielony był na cztery sektory A, B, C, D. Do roku 1956 udało się zrealizować pierwsze trzy sektory. Architekturę osiedli w sektorach A, B i C zrealizowano w stylu obowiązującego w tym czasie realizmu socjalistycznego.

Zabudowa ostatniego – sektora D, w skład którego wchodziły osiedla: Kolorowe, Spółdzielcze, Handlowe i Centrum D, przypadła na okres po zmianach odwilżowych, i zaliczana jest do fazy socmodernistycznej. Projektanci: Tadeusz Rembiesa i Bolesław Skrzybalski zerwali ze sztywnymi ramami socrealistycznego kształtowania miasta  i powrócili do funkcjonalistycznych, luźnych układów urbanistycznych. Porzucono zabudowę ciągłą na korzyść swobodnej, rozproszono budynki i obiekty towarzyszące wśród obszarów zielonych (projektowanych równolegle).

Na układ urbanistyczny i wysokość zabudowy osiedla Kolorowego wpływ miała bliskość lotniska w Czyżynach, które działało do 1963 r. Dlatego dominują tu niskie, maksymalnie pięciokondygnacyjne bloki, sporadycznie pojawiają się budynki jedenastokondygnacyjne, głównie przy Rondzie Czyżyńskim.

Osiedle Kolorowe

m2

liczba pokoi

cena:

Budynki rozplanowano w sposób harmonijny i rytmiczny. Bloki są różnej wysokości i długości, rozmieszczone między dużymi obszarami zieleni. W elewacjach pojawiają się loggie i balkony, wprowadzono także kolorowe tynki. W konstrukcji zastosowano układ poprzeczny, a zewnętrzne ściany wykonano z Siporexu10.

Na obrzeżu osiedla, oddzielony szeroką pierzeją zieleni od strony al. J. Pawła II, znajduje się  dwunastoklatkowy pięciokondygnacyjny budynek (nr 16) z loggiami o ekspozycji południowej. Budynek został zaprojektowany przez Kazimierza Chodorowskiego i Stefana Golonkę w technologii wielkopłytowej Domino-60 i jako blok o powtarzalnych sekcjach, był budowany w różnych konfiguracjach na osiedlach sektora D, Bieńczyc Nowych, Mistrzejowic i Wzgórz Krzesławickich.

Na obrzeżu od strony os. Spółdzielczego przy ul. Wiśniowy Sad wznosi się siedmioklatkowy pięciokondygnacyjny blok nr 3 z balkonami i loggiami o ekspozycji południowej. Obok niego w swobodnej zabudowie wśród szerokich pasów zieleni wybudowano jednoklatkowe budynki czterokondygnacyjne (nr 1,2,4,6).

Wewnątrz osiedla rozmieszczone są trzy grupy bloków czterokondygnacyjnych ustawionych kulisowo: budynki prostopadle do al. J. Pawła II (17a,17,18,19) i (12,13,14,15) oraz prostopadle do ul. Boruty-Spechowicza (7,8,9).

W latach 80. wzniesiono blok nr 11a, tzw. budostalowski, który zajął rozległą, wewnątrzosiedlową łąkę i miejsce po lekkim pawilonie handlowym. Wcześniej przedłużono także blok nr 12 oraz dobudowano pięciokondygnacyjne bloki od strony ul. Bieńczyckiej (między przychodnią a szkołą) nr: 20, 43, 44, 45.

Przy Rondzie Czyżyńskim na terenie dawnych koszar barakowych Twierdzy Kraków wzniesione zostały punktowce zaprojektowane przez Wacława Głowackiego (nr 23-26). Są to budynki luźno wkomponowane w parkową zieleń, z charakterystycznymi „unoszącymi się w powietrzu” dachami. Projekt z lat 1959–1960 zrealizowano w latach 1961–1963. Poza dynamicznymi dachami wieżowce wyróżniają zindywidualizowane wejścia oraz pasmowa kompozycja balkonów-loggii. Nadwieszone dachy akcentują górne tarasy, podkreślone wcięciem ażurowej balustrady. Na najwyższych, doświetlonych piętrach ulokowano pracownie artystów. Obok tych punktowców w roku 2021 został oddany do użytku nowy budynek składający się z dwóch brył (25a). W zachodniej posiada dziesięć kondygnacji naziemnych, a w części wschodniej sześć. Na parterze ulokowana jest część usługowa, budynek posiada garaż podziemny i naziemne miejsca postojowe.

Osiedle Kolorowe zaspokaja potrzeby edukacyjne mieszkańców i wyróżnia się świetnie zaprojektowanymi placówkami oświatowymi. Szkoła Podstawowa nr 103 i XII LO  to kompleks szkolny, składający się z dwóch budynków połączonych wspólnym basenem. Został zaprojektowany przez Józefa Königa w latach 1959–1961. Budynki, utrzymane w duchu funkcjonalizmu, zrealizowano w latach 1962–1966, a (kryty basen w latach 1962–1970). Na osiedlu znajdują się również dwa przedszkola: samorządowe nr 110 z dużym ogrodem oraz niepubliczne.

Potrzeby zaopatrzeniowe  zaspokajają: architektonicznie wyróżniający się pawilon handlowy Marten”, (oddany do użytku w 1964 jako bar samoobsługowy), dziś mieszczący jedną z sieci handlowych, bank, aptekę i drobne punkty usługowe, oraz pawilon spożywczy (dawny SAM). Zbudowany w latach sześćdziesiątych i będący już zabytkiem stylu minimalistycznego (dziś sklep znanej sieci). W pobliżu  osiedla przy ul. Bieńczyckiej znajduje się Centrum Handlowe Czyżyny oraz bazar – targowisko „Tomex”.

Na osiedlu funkcjonuje przychodnia lekarska – od strony ul. Kocmyrzowskiej oraz stacja benzynowa – przy skrzyżowaniu al. J.Pawła II i ul. Boruty-Spiechowicza.

Ogromnym walorem tego spokojnego i funkcjonalnego osiedla jest zieleń osiedlowa i tereny rekreacyjne: szerokie pasma zieleni śródblokowej, trawniki, drzewa, krzewy, żywopłoty, a przede wszystkim Wiśniowy Sad – niewielki park na granicy osiedla Kolorowego i Spółdzielczego.

Wiśniowy Sad z deptakiem, alejkami spacerowymi oraz dwoma placami zabaw to idealne miejsce na spacer, odpoczynek dorosłych i zabawę dla dzieci. W części parku o charakterze kontemplacyjno- wypoczynkowym, wśród trawników i klombów znaleziono miejsce na rzeźby plenerowe autorstwa Magdaleny Pruszyńskiej-Jaroszyńskiej z 1963 roku:  „Syrenka” oraz „Flirt wodorostów z muszlą”, popularnie zwana Ślimakiem lub Muszlą.

Rozbudowana infrastruktura drogowa wokół osiedla oraz bliskość przystanków komunikacji miejskiej jest dodatkowym atutem Osiedla Kolorowego. Szybki dojazd do śródmieścia i bardzo dobre połączenie z wieloma częściami Krakowa może dodatkowo zachęcić do zamieszkania na osiedlu.

 

Polub nasz funpage na facebooku – bądź na bieżąco z aktualnymi ofertami